TODA A TRISTEZA DESTE HUMILDE CANTO
( SONETO DE VERSOS SÁFICOS )
Toda a trisTEza deste huMILde CANto;
Que se deBAte da alma em TANta DOR,
De que peDIR mais mágoa COM aMOR,
Seria maTAR de vez meu FORte PRANto.
Da tempesTAde de que ME leVANto;
Num desconTENte engano SEM vaLOR,
Que me cauSOU remédio COM faVOR,
Quão minhas LÁgrimas de DUro MANto.
Na soliDÃO que Deus me VÊ choRAR;
Desta cleMÊNcia de que MAIS lhe ROgo,
Da culpa QUE do coraCÃO aMAR!
Nesta espeRANça que me VEnha LOgo;
Estou moRRENdo aos poucos POR peCAR,
Que inferno PROvo de amor POSto em FOgo!
AUTOR: ANGELO AUGUSTO