Soneto de Efigênia Editado em << Grece Athenes >>
Μυστήριο Efigênia Coutinho
Αν το σύμπαν είναι κυρτό
Αν το σύμπαν είναι θαμπό
Το στόμα του το σκοτεινό
Μυστήριο στάζει!
Μια ματιά ένα φως
Ενα φιλί ένας καημός
Ένα ποίημα ενστικτωδώς
Του έρωτος στεναγμός!
Μοίρα μου απατημένη
Αγάπη αποπλανημένη
Κόκκινη κλωστή δεμένη
Σε παπαρούνα κοιμωμένη!
Ο θόλος, ο Γαλαξίας
Το άπειρο, το χτές
Το ποτέ και το αύριο
Όλα είναι ένα Τώρα!
Με αφορμή το CONVEXO της Ifigenia Coutinho Από Χρήστο Ρουμελιώτη
Publié dans : Efigênia Coutinho - Recommander
http://dokimos.over-blog.com/
Thank you for your nice poem
It gave to me onother greek one
not translation but imagination !
With huge estimation - Christos
CONVEXO
Efigênia Coutinho
O teu olhar,fitando a Via-Láctea,
cheio de misterio aberto a me olhar
deu-me o desejo do beijo encontrar,
atributos tu tens, malicia e manha.
Quando surgir o ensejo, dum beijo e
um olhar,quero o beijo! Que tens amor,
um poema de carne? Que fazes o amor
explodir das potências do meu instinto!...
Desvairada sedução, fatal e gêmeo,
o amor freme alvoroçado, prova-o
onde desejas, da Papoila que te quer.
Que fulge como astro e atrai-me teu
estro! Só quero cadenciar em seu
sismo agitado pelo teu Convexo...
Balneário Camboriú