ALMA (A GALESA DO TEU SER)

ALMA (Virxe SER TEU)

Tristeza que machuca,

Sentimento afastado,

Medo de un bico,

Pequei sen te amar,

Felicidade astrofísica,

Desexos meus latentes,

Insatisfacción do corazón,

Unha tapa sen amar,

Tristezas na música,

Unha bágoa sen sentido,

Unha agonía de nena,

Un amor para nos lembrar,

Pobreza nas palabras,

Verbo na poesía lírica,

Pobreza nos versos con malicia,

Un bico doce que silencia,

Tristeza no comer da Uva,

Fame no desexo do amorodo,

Alegría na manga madura,

Sexo con mil arrepios,

Neno que escoita no baleiro,

Caricias xentes,

Amores na escola,

Concordancia infante,

Soidade en palabras,

Medo de bico só,

Medo de querer por pena,

Nada é tan gostoso,

Soños no ceo nublado,

Soños de nai falida,

Soños de recta rapariga,

Moza de portugués doce,

Certo que asombra,

Mentiras na cama,

Traizóns de mendigos afãs,

Pobre do rapaz mulato,

Sexo feito antes,

Mania de roubar sentimentos,

Tolemia no namorarse,

Todo nela é un azar,

Vida baleira,

Vidas de agonía,

Vidas de paxaros nun adeus,

O amor é a perda de orgullo,

Medo de beizos virxes,

Moza de cara triste,

A poesía é sina dos infelices,

Soportar o amor é lítico,

Tristeza nunca morre,

Pero o sono a acende,

Morrer de amor é escandaloso,

Mellor é sermos piadosos,

Onde está a túa luz,

Por onde anda quen me seduce,

Se a vida é encantos azuis,

Namorar é lírica sen jus,

Tristeza que suicida,

Abrazar que constrange,

Eu busco un lume,

Na escuridade non hai escusas,

O amor é poesía,

Amar é aleivosia,

E paixón é patifaria,

Desexo é arma traizoeira,

Amorodos que eu amo,

Mangas no teu dorso,

Mel nos teus seos,

Nos beizos desexos,

Música que me enamora,

Tristeza que atola,

Nos estudos da túa alma ...

Eu me perdo o loito,

Mozo gostoso,

Riqueza que confunde,

Enjeitada beleza loira,

Caucásicas son seres reinantes,

Un bico do pasado,

Tristeza que molesta,

Ser un besta a poetizar lamúrias,

Ser home só é unha maldición,

Soidade que trucida,

Soidade fratricida,

Desexo nas letras mortas,

Paixón que me ignora,

Onde vai as poesías,

Que en nós hai abandono,

Nunca diga adeus,

Deixa de perder nos medos,

Paixón que agoniza,

Amor que me acorrenta,

Manga nos beizos,

Soños cárpicos,

Medo de espertar en realidade,

Medo de morrer tarde,

Amor que me fai crudo,

Tontería é pensar balde,

Juá nos teus cabelos,

Froitas no chan fértil,

Moitas delicias que se van,

Desexar un amor é navegar en soidade,

Onde está a poesía,

Que machuca e oprime,

Onde están as mozas,

Desde o meu pensar neno,

Vida que nos evoluciona,

De míseros seres trópicos,

De cancro a constelación,

Ser poeta é coñecer os santos,

Poesía que alimenta,

Amor que nos entoa,

Entoemos un lamento,

Que só é feliz quen cumprir os seus xuramentos,

Paixón de cor gris,

Amor de cor amarronzado,

Tristeza azul de humilde pincel,

Final de guerra angélica,

Citas de mortos,

Poesía do comezo carmín,

Do sangue Satã Caín,

Felicidade é poema con acivro,

Nada recorda ela máis,

Nada será xamais,

Os soños non están aquí,

Polo amor de Deus son malo,

Cando o pesadelo acabar,

Cando o sol se matar,

Os milenios de miña maldade,

Que non sesse as saudades,

Poema e poesía irmás,

Que acoden o defunto violento,

Por máis teu sufrimento,

Mata pronto a herba da maldade,

Miña frase que non ditei,

Meu poetizar que me secuestrou,

Mora nesta feiura de letras ...

Unha palabra chamada asasinatos,

Que os poetas me perdoen,

Que o ceo me reconstrua,

Que o Inferno me desnude,

Os líricos son demente,

Que o poema non remata,

Que o amor inicio dun brazo,

Que sexa violenta a facada,

Pois morrer no espírito é cursiva,

As bágoas que depuran,

O corpo espido en doce luar,

Danzas de rituais antigos,

Amar é morrer feitizos,

Que Deus pode escoitar-me,

Que deus poderá sentilo,

Que poema mal castigo,

Ser escritor é durmir intranqùilo,

Que poeta maldito vos fala,

Que cidade que constrúe monstros,

Que amor é ese,

Que termina todo ..., o teu nada?

Que serea no deserto,

Que duende na cabeza,

Que palabras no baleiro sen máis fin,

Todo é en ti unha rosa mística,

A poesía é a emoción inacabada,

A poesía é o murmurar quão dores,

Pois che atopar no meu corazón,

É canción que enfeita a alma,

Ó rosa "a" de "b" e de "z",

Atopei todas as palabras no teu sorriso,

Por que eu un pobre mendigo,

Dixo: volverei ao noso perdón ...

Por me ser un confeso virxe

De emocións a sentimentos prohibidos,

Escribir neste meu texto bélico,

É inmortalizar un martirio vínico,

Por paixón que acoden un pracer,

Que non sei vou sufrir,

Se transfigura nunha fada,

Ser romántico é orar por ti oh fermosa alma ...