Lavadeiras do norte

Parece que contada/

Não vale de nada/

Mas era só o sol amanhecer/

Sem o aroma do café a mesa/

Que aquelas guerreiras/

Bárbaras ou Teresas/

Saiam de suas casas alugadas/

Com seus três, quatro ou cinco filhos/

Cada qual carregando na cabeça a sua trouxa de roupas/

Que ao abrir a janela/

Seu Manuel gostava de dizer/

La vão elas/

Mal amanhece o dia/

La vão elas/

Mulheres de família/

São essas lavadeiras/

As mãos mais importantes dessa nação/