ABSTRAÇÃO

Na harmonia do escuro
baladas passam distantes,
como fossem viajantes
em seus barcos de cristal.
                        Solitário
                        abro a janela
                        buscando achar companhia.
Vultos longos,
                     lentos,
                             turvos,
                             me acenam,
                             e me olham,
                                     com seus olhos melancólicos,
                                     implorado novas bençãos.
E o instante que é branco
- para,
somente um segundo.
                              Logo a vida variada
                              se movimenta - encantada,
                              e
                              roda as rodas do mundo.