meu grito em silencio
gritei o teu nome
no silencio da noite
que nos distanciava ...
dos arranhões da minha alma
que a solidão teimosamente me ensinava
os caminhos tortos e sinuosos
que o teu corpo na esquiva
doía,
e se contorcia
como os sinceros redemoinhos
entrevados engessados
nas esquinas
de ontens
de hojes
e de amanhãs