NI FIDU GXOJE / CONFIEMOS ALEGREMENTE
NI FIDU GXOJE
(psikografita de Francisco Cândido Xavier)
Spirita auxtoro: Emmanuel
“Rememorigxu pri la gracoj, kiujn la Sinjoro provizas al vi per la brakoj de la tempo, kaj dissemu dankon kaj gxojon tie, kie vi estas.
Rigardu la fortojn de la Naturo relevigxantajn serene el cxiuj kataklismoj.
Fluas la rivereto kantante sur la kribrilo de la marcxo...
Murmuras la zefiro melodiojn pri fido, post la detrua ventego...
La arbo multobligas florojn kaj fruktojn, post la brancxohako...
Amasoj da steloj trembrilas super la mallumo de la nokto...
Kaj en cxiu mateno, ecx se la homoj profitis de la mallumo por makuli la grundon per la sango de la krimo, revenas la suno en brila silento, varmigante homojn kaj vermojn, montojn kaj kavernojn.
Ecx se la malbono kelkatempe trafas al vi la koron, rememorigu vin pri la havajxoj, kiuj konsistigas la ricxecxon de via sano kaj espero, de via laborkapablo kaj amo, kaj gxojigxu, antauxenirante...
Tedigxo estas dizerto. Pesimismo estas veneno.
Alfrontu la obstaklojn fortanime kaj levu la optimismon en via animo, por ke vi ne malplenumu viajn proprajn devojn antaux la vivo.
Sereneco de ni estas sekureco de aliuloj.
La rideto de paco estas cxielarko sur la firmamento de via mieno.
“GXoju cxiam” – konsilas al ni la apostolo Pauxlo.
Kaj ni aldonu:
- Ni gxoju pri cxio laux la volo de Dio, cxar la volo de Dio signifas la Eternan Bonon.”
[el la libro “Vortoj pri Eterna Vivo”]
=======================================
CONFIEMOS ALEGREMENTE
(psicografada por Francisco Cândido Xavier)
Autor espiritual: Emmanuel
“Lembra-te das mercês que o Senhor te concede pelos braços do tempo e espalha gratidão e alegria onde estiveres...
Repara as forças da Natureza, a emergirem, serenas, de todos os cataclismos.
Corre a fonte cantando pelo crivo do charco...
Sussurra a brisa melodias de confiança após a ventania destruidora...
A árvore multiplica flores e frutos, além da poda...
Multidões de estrelas rutilam sobre as trevas da noite...
E cada manhã, ainda mesmo que os homens se tenham valido da sombra para enxovalhar a terra com o sangue do crime, volve o Sol, em luminoso silêncio, acalentando homens e vermes, montes e furnas.
Ainda mesmo que o mal te golpeie transitoriamente o coração, recorda os bens que te compõem a riqueza da saúde e da esperança, do trabalho e do amor, e rejubila-te, buscando a frente...
Tédio é deserção. Pessimismo é veneno.
Encara os obstáculos de ânimo firme e estampa o otimismo em tua alma, para que não fujas aos teus próprios compromissos perante a vida.
Serenidade em nós é segurança nos outros.
O sorriso de paz é arco-íris no céu de teu semblante.
“Regozijai-vos sempre” – diz-nos o apóstolo Paulo.
E acrescentamos:
– Rejubilemo-nos em tudo com a Vontade de Deus, porque a Vontade de Deus significa Bondade Eterna.”
[do livro “Palavras de Vida Eterna”]