RECANTO DE PAZ / PAC-LOKETO (mesagxo de la Spirito Emmanuel)

PAC-LOKETO

Emmanuel

Kelkaj demandas, kiel servi al la afero de la Paco.

CXu tia tasko ne estas ekskluzive privata de tiuj, kiuj prenis sur sin la direktadon de la mondo?

La paco en la mondo, ververe, estas la tuto de cxiuj klopodoj de la homaj kreitajxoj koncerne al la pacigaj agadoj.

Ni meditu pri tio kaj priagadu, niavice, cxiom, kiom eble al ni.

Lasu, ke la fonto de la amo malligigxu el via koro.

Faru en la cerbo la lumon de la justa pensado.

Transformu la cxiutagan laboron en kantojn de benoj.

Plenumu la kompromisojn faritajn laux la legxoj de la propra konscienco.

Trairu sur la vojoj de bono al la similuloj.

Respektu la vivmanierojn, kiujn la aliaj elektis por si, same kiel vi esperas, ke via propra vivo estu respektata.

Metu sur vin rugxan signalon por la malfelicxaj komentarioj.

Enmalsanulejigu agresantojn kaj misdiremulojn en vian pregxoklinikon.

Ne malsxparu la ricxecon de la tempo per la akiro de memriprocxo post senutilaj plendoj.

Vestu la sxirm-armajxon de la pacienco, por ke vi sukcesu agi kaj reagi pozitive, kie ajn vi trovigxas.

Instalu la bonan parolon en la vortajn strukturojn, kiuj manifestas vin.

Auxskultu kun atento, atendante sen rapidemo vian vicon paroli.

Ne malrespektu iun ajn homon.

Konservu en la tenejo de la pregxo la obstaklojn kaj problemojn, kiuj cxagrenas vin, por ke vi ne elstarigxu kiel motivo de aflikto sur la aliulaj vojoj.

Akceptu la aliajn tiaj, kiaj ili estas, ne celante trude korekti aux perfektigi ilin.

Lernu kun modesteco kaj instruu sen trudoj.

Helpu sen postuloj.

Ne solenu la elprovojn, kiujn vi bezonas por plibonigi la propran vojon.

Antaux la ofendoj, imunigu vin per la terapio de la pardono.

Atendu la favoran momenton, por klarigi la malfacilajxon, kiu aperis en via interrilatigxo kun aliaj.

Ne postulu de la proksimulo tion, kion la proksimulo ankoraux ne havas por doni.

Ne mensbildigu la malbonon per imagaj maltrankvilajxoj, sed kunlaboru en la konstruo de la plejbono, kiu devos okazi.

Servu ne pendigante mankatenojn sur la pojnojn de viaj fratoj.

Kaj tiel dauxrante, vi farigxos kolono por cxies apogigxo.

En vero la Dia Providenco ne petas, ke vi tuj transformigxu en stelon por forigi la ombrojn de la perturbo, kie la ondoj de la perturbo regas sur Tero. La CXielo esperas, ke vi estas, ankoraux hodiaux, kie vi situas, viva pac-loketo.

De la Spirito Emmanuel, pere la psikografio de Francisco Cândido Xavier.

Libro: “Diálogo dos Vivos”. Leciono n-ro 16. Pagxo 103.

==============================================

RECANTO DE PAZ

Emmanuel

Há quem pergunte como servir à causa da paz.

Semelhante tarefa não será privativa daqueles que se encarregam da direção do Mundo?

A paz do Mundo, no entanto, é a soma de todos os esforços das criaturas, nos domínios da pacificação.

Reflitamos nisso e atendamos à nossa parte, quanto se nos faça possível.

Deixa que a fonte do amor se te desate do coração.

Acende no cérebro a luz do pensamento reto.

Transforma o trabalho de cada dia num cântico de bênçãos.

Observa os compromissos assumidos por leis da própria consciência.

Transita nas vias do bem aos semelhantes.

Respeita o tipo de existência que os outros escolheram para si mesmos, como desejas que a tua própria vida seja respeitada.

Ergue em ti um sinal vermelho para os comentários infelizes.

Hospitaliza agressores e maldizentes em tua clínica de orações.

Não desperdices a riqueza do tempo, comprando remorso com queixas inúteis.

Veste a armadura da paciência para que consigas agir e reagir construtivamente, onde te encontres.

Instala a boa palavra nas estruturas verbais que te manifestam.

Ouve com atenção, aguardando sem pressa a tua vez de falar.

Não desconsideres pessoa alguma.

Resguarda no arquivo da prece os obstáculos e problemas que te desagradam, a fim de que não te destaques por motivo de aflição nas estradas alheias.

Aceita os outros tais quais são, sem o propósito de corrigi-los ou aperfeiçoá-los à força.

Aprende com modéstia e ensina sem exigência.

Auxilia sem cobrança.

Não solenizes as provações de que necessitas para melhorar o próprio caminho.

Diante das ofensas, imuniza-te na terapêutica do perdão.

Espera o momento propício destinado a esclarecer o ponto difícil que haja surgido em teu relacionamento com os demais.

Não exijas do próximo aquilo que o próximo ainda não possui para dar.

Não mentalizes o mal com inquietações imaginárias, e sim colabore na construção do melhor que deve acontecer.

Serve sem dependurar algemas nos pulsos de teus irmãos.

E, prosseguindo adiante, converter-te-ás em coluna da segurança geral.

Em verdade, a Divina Providência não pede para que te transformes, de imediato, numa estrela que dissipe as sombras da perturbação onde as sombras da perturbação estejam dominando na Terra. O Céu espera sejas, ainda hoje, onde estiveres, um recanto vivo da paz.

Do Espírito Emmanuel, pela psicografia de Francisco Cândido Xavier.

Livro: Diálogo dos Vivos. Lição nº 16. Página 103.

Tamiris Assunção
Enviado por Tamiris Assunção em 08/01/2014
Código do texto: T4641235
Classificação de conteúdo: seguro