PETEGO AL JESUO - PETIÇÃO A JESUS - CHICO XAVIER
PETEGO AL JESUO
Sinjoro!
CXe tiuj, kiuj iras en nubo da polvo kaj sub ventopusxegoj, konsentu al mi la naturdoton senti en la propra koro la vundon kaj la suferon, kiujn ili portas kun si, kiel sxargxojn de aflikto...
Faru, Dia Amiko, antaux la doloro, kiu invadas ilin, ke mi estu por ili fragmento de komforto dum ilia trairado en la necesbezono.
Mi dankas Vin pro la okuloj, kiujn al mi Vi donis – helajn spegulojn, per kiuj Vi permesas al mi miri fontanojn kaj florojn antaux la cxielo sen limoj...
Sed mi petegas, Sinjoro, ke Vi helpu min aletendi la lumon, per kiu Vi plinobligas min, en la kunlaboro, kiun mi, kvankam humile, faras al Vi en la konstanta helpado al tiuj kusxantaj en la mallumo.
Mi dankas Vin pro mia vocxo, kiu povas lauxdi kaj glorigi Vin, sen ia ajn malpermesa, forma aux loka baro. Tamen, Jesuo, mi aspiras esti kun Vi en simpla tasko, kiun Vi konfidos al mi cxe la apostoleco, per kiu Vi resanigas niajn fratojn katenitajn al la muteco.
Mi dankas Vin pro la oreloj, pere de kiuj mia distingokapablo rafinigxas, kiam mi auxskultas la vorton kaj la muzikon de la Vivo en la ascendo al la kulturo. Tamen konsentu al mi la privilegion disdoni la amon, kiun Vi provizas al mi, reviviglante cxiujn, kiuj estas intelektaj malfruigxintoj aux malgajaj.
Mi dankas Vin pro la manoj, kiujn Vi favordonis al mi por la laboro, kiun mi petas de Vi en la cxiutaga agado celanta la progreson. Aprobu, tamen, mian ardan deziron partopreni kun Vi en la fekunda laborado, per kiu Vi helpas cxiujn malsanulojn, kiuj restadas inertaj inter la provoj de la mondo!
Mi dankas Vin por la hejmo, kiu ripozigas min en la varmo de la tenero, per kio mi hejtas min. GXi estas mia velura nesto de espero, mia senpreza trezoro... Sed lasu min sekvi Vin, flanko cxe flanko, en memvola kunlaborado, tago post tago, por ke estu sxirmejo por cxiuj, kiuj pasigas, eltenante sen domo, la pluvon kaj la malvarman nokton!
Mi esprimas mian dankon al Vi, sencxese, por cxio, kion, en Via nomo, la vojo alportas al mi, nome la komprenpovon, la lumon, la stimulon, la konsolon, la apogon, la direkton, la sperton, la pacon...
Tamen ne forlasu min en la vana ekskluzivismo rilata al cxio, kion Vi donas al mi. Helpu min, Sinjoro, disdoni ankaux inter la aliaj, kiuj atendas de Vi la mesagxon de fido kaj la cxeeston de amo!
Spirita Auxtoro: Maria Dolores
Mediumo kaj parolanto: Francisco Cândido Xavier
El la libro “Na Era do Espírito”
==================
Em português:
PETIÇÃO A JESUS
Senhor!
Perante os que se vão sob nuvens de pó e rajadas de vento, dá-me o dom de sentir No próprio coração a chaga e o sofrimento que carregam consigo por fardos de aflição...
Faze, Divino Amigo, ante a dor que os invade, que eu lhes seja migalha de conforto na travessia da necessidade.
Agradeço-te os olhos que me deste, espelhos claros com que me permites fitar fontes e flores ante o céu sem limites...
Mas rogo-te, Senhor, ajuda-me a estender a luz em que me elevas, cooperando contigo, embora humildemente, no socorro constante aos que jazem nas trevas.
Rendo-te graças pela minha voz que te pode louvar e engrandecer-te sem qualquer barreira de inibição, de forma, de lugar... Entretanto, Jesus, aspiro a estar contigo, em singela tarefa que me dês no apostolado com que recuperas nossos irmãos atados à mudez.
Agradeço os ouvidos em que o discernimento se me apura ao escutar o verbo e a música da vida na ascensão à cultura. Consente-me, porém, o privilégio de repartir o amor com que me assistes revigorando a quantos se fizerem retardados ou tristes.
Agradeço-te as mãos que me cedeste para dar-me ao trabalho que te peço na atividade do cotidiano em demanda do progresso.
Aprova-me, no entanto, o propósito ardente de partilhar contigo o serviço fecundo com que amparas a todos os enfermos que vivem sob a inércia entre as provas do mundo!
Agradeço-te o lar que me descansa no calor da ternura em que me aqueço, meu veludo ninho de esperança, meu tesouro sem preço... Mas deixa-me seguir-te, lado a lado, no concurso espontâneo, dia a dia, a fim de que haja abrigo a todos os que passam suportando sem teto a chuva e a noite fria!
Rendo-te graças, incessantemente, por tudo o que, em teu nome, o caminho me traz, – a compreensão, a luz, o estímulo, o consolo, o apoio, a diretriz, a experiência, a paz...
Não me largues, porém, no exclusivismo vão de tudo o que me dês; ajuda-me, Senhor, a dividir também com os outros que te esperam a mensagem de fé e a presença de amor!
Autor espiritual: Maria Dolores
Médium e narrador: Francisco Cândido Xavier Livro: Na Era do Espírito