Hymnus Brasiliensis

E Vicipaedia

Salire ad: navigatio, Petere

Musica Hymni Brasiliensis a Francisco Manuel da Silva (1795-1865) anno 1822 independentiae commemorandi causae composita est. Joaquim Osório Duque Estrada (1870-1927) anno 1908 carmina scripsit et Mendes de Aguiar in latinam linguam eadem vertit, quae infra leguntur.

[recensere] Hymnus Brasiliensis

Audierunt Ypirangae ripae placida

Heroicae gentis validum clamorem,

Solisque libertatis flammae fulgidae

Sparsere Patria in caelos tum fulgorem.

Pignus vero aequalitatis

Possidere si potuimus brachio forti,

Almo gremio en libertatis,

Audens sese offert ipsi pectus morti!

O cara Patria,

Amoris atria,

Salve! Salve!

Brasilia, somnium tensum, flamma vivida,

Amorem ferens spemque ad orbis claustrum,

Si pulchri caeli alacritate limpida,

Splendescit almum, fulgens, Crucis plaustrum.

Ex propria gigas positus natura,

Impavida, fortisque, ingensque moles,

Te magnam praevidebunt jam futura.

Tellus dilecta,

Inter similia

Arva, Brasilia,

Es Patria electa!

Natorum parens alma es inter lilia,

Patria cara,

Brasilia!

In cunis semper strata mire splendidis,

Sonante mari, caeli albo profundi,

Effulges, o Brasilia, flos Americae,

A sole irradiata Novi Mundi!

Ceterisque in orbi plagis

Tui rident agri florum ditiores;

Tenent silvae en vitam magis,

Magis tenet tuo sinu vita amores.

O cara Patria,

Amoris atria,

Salve! Salve!

Brasilia, aeterni amoris fiat symbolum,

Quod affers tecum, labarum stellatum,

En dicat aurea viridisque flammula

Ventura pax decusque superatum.

Si vero tollis Themis clavam fortem,

Non filios tuos videbis vacillantes,

Aut, in amando te, timentes mortem.