Abismo de Saudade (GALEGO)

Na noite escura, o meu peito soluza,

Ausencia que se esvaece en meu ser,

Recordos que me abraian sen pracer,

Só queda o eco dunha luz difusa.

O amor, unha ilusión que se difunde,

Nas sombras, fuxindo como o vento,

Deixando a alma num dolor lento,

Unha tristeza que o corazón inunde.

Na solitude do meu sentir sofrido,

Reflíctome na néboa do pasado,

Só queda o eco dun tempo esquecido.

Mas agardo que a aurora do presente,

Traia consigo alento e renacemento,

E borraxe coa néboa, o triste lamento.