Teatro da Vida


Lá no etéreo, mundo angelical,
a musa chega com flores d´aurora!
Respiro ares quentes, a face cora,
inda há o ser com rosto divinal.

Saí perdido nas águas... E a nau
segue com perfume que aflora
as correntes de ouro de outrora;
— Ah, astro, chegaste à peça teatral!...

Santos são todos os dias desta vida,
sou o pequeno que segue a jazida,
imerso entre as flores da seara...

Risos!... Risos no palco; — Bela atriz;
— Ah, alma de luz na ribalta; — Feliz!
Li teu olhar: — o palco nunca para!...